در دهه ۶۰، شرکت پونتیاک تکنولوژی جدیدی تحت نام “رم ایر” را معرفی کرد که به منظور افزایش عملکرد خودرو های عضلانی تولید شد. این تکنولوژی، با بهبود جریان هوا و ورود هوای بیشتر به پیشرانه، امکان افزایش کارایی و توانایی موتور را فراهم می کرد. در دهه ۶۰، در زمانی که رقابت بین خودروهای عضلانی آمریکایی به اوج خود رسید، شرکت های خودروساز از روش های نوآورانه برای بهبود عملکرد موتورها، از جمله افزایش جریان هوا به موتور، استفاده کردند.
رم ایر یکی از این تکنولوژی های مورد استفاده بود که باعث بهبود کارایی و قدرت خودروهای عضلانی می شد. با ما همراه باشید تا در این مقاله از سایت مجله آنلاین، به بررسی رم ایر و چگونگی افزایش قدرت خودرو های عضلانی می پردازیم. لطفا با ما همراه باشید.
رم ایر چیست؟
رم ایر نام تکنولوژی ای است که برای افزایش جریان هوا به داخل موتور از حرکت جلوی خودرو استفاده می کند. این مفهوم، در حوزه های مختلف از چتر نجات تا موتورسیکلت و هواپیما به کار می رود. اما در صنعت خودروسازی، شرکت پونتیاک برای اولین بار در دهه ۶۰ و ۷۰ از این اصطلاح برای اشاره به سیستم القای هوای خودرو استفاده کرد. رم ایر معادل یک توربوشارژر، اما در ابعاد کوچکتر است. این سیستم به ورود هوای بیشتر به پیشرانه کمک می کند و با هدایت هوای تازه از بیرون به داخل موتور، در خنک کردن پیشرانه نیز مؤثر است.
تفاوت رم ایر با توربوشارژر چیست؟
رم ایر، تکنولوژی مورد استفاده برای افزایش جریان هوا به موتور خودرو، تا حدی شبیه به توربوشارژر یا سوپرشارژر عمل می کند. با این حال، یکی از تفاوت های اساسی آن با توربوشارژر و سوپرشارژر این است که برای افزایش فشار هوا در داخل موتور از قوانین فیزیک استفاده می شود.
در توربوشارژر یا سوپرشارژر، کمپرسور برای هدایت هوای بیشتر به موتور استفاده می شود و باعث افزایش قدرت می شود. اما در تکنولوژی رم ایر، از افزایش فشار هوای ایجاد شده به وسیله حرکت خودرو به عنوان منبع استفاده می شود. از آنجا که در سرعت های پایین، افزایش فشار هوای وارد شده به موتور محسوس نیست، توانایی رم ایر در ایجاد قدرت تقریباً یک دهم توربوشارژر یا سوپرشارژر است.
بیشتر بخوانید:علت صدا دادن چرخ ماشین هنگام حرکت و دور زدن چیست؟
رم ایر پونتیاک
در سال ۱۹۶۵، آغازین چشم اندازی برای تغییر در طراحی دریچه ی روی کاپوت برای اتومبیل های پونتیاک به وجود آمد. ابتدا، این تغییرات در آگوست ۱۹۶۶ با عرضه یک پکیج سفارشی با نام پکیج فِرش ایر یا هوای تازه، که توسط نمایندگی ها نصب می شد، روی خودرو ها شکل گرفت. در سال ۱۹۶۷، این تغییرات به عنوان یک آپشن کارخانه ای با نام رم ایر برای مدل GTO ارائه شد.
در سال های بعد، سیستم القای هوای پونتیاک بهبود یافت و در مدل های جدید تری با نام های رم ایر II، رم ایر III و رم ایر IV معرفی شد. نسخهٔ رم ایر IV باعث ارتقاء قدرت موتور ۶.۶ لیتری پونتیاک شد که در سال ۱۹۶۹ عرضه شد.
در طی سال های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۰، پونتیاک تنها ۱,۸۰۸ دستگاه خودرو با موتور رم ایر IV تولید کرد که با قدرت ۳۷۰ اسب بخار عرضه شدند. این موتور، با قدرت واقعی نزدیک به ۴۲۵ اسب بخار، قدرت تولید بیشتری نسبت به موتور ۶.۶ لیتری بدون رم ایر که قدرت ۳۵۰ اسب بخار داشت، داشت. قیمت این موتور حدود ۴۰۰ دلار بود و محافظه کارانه اعلام شده بود.
پس از تولید این مدل ها، پونتیاک تصمیم گرفت رم ایر را از لیست آپشن های خود حذف کند. اگر چه این طراحی و نام رم ایر توسط پونتیاک ابداع شد، اما بعداً خودرو‌سازان دیگری نیز از این الگوی القای هوا استفاده کردند؛ به عنوان مثال، فورد در مدل موستانگ ۱۹۷۱ نیز رم ایر را معرفی کرد.
منبع: پدال
